Belkide çok önceden başlamalıydım yazmaya. Ama olsun doğana kadar biraz daha vakit var nede olsa. Ne desem? Çoğu gitti, azı kaldı mı desem? Yoksa bir bu kadar daha mı desem? Yolu yarıladığım bugünlerde heyecanda başladı dersem yalan olmaz sanırım. Minicik kıpırdamaları hissettikçe bir tuhaf oluyor insan. Sabırsızlıkla meraklı babamızın da hissetmesini bekliyoruz. Daha 20. hafta sanırım bunun için biraz sabır gerekecek. Faşaduramız vardı geçtiğimiz perşembe. Günler öncesinden deli gibi telaş ve hazırlıklar. Pembe mi olsun sarı mı yeşil mi derken geçti bile. Ama çokta güzel geçti fikrimce. Sanırım günler bu hızla geçecek doğuma kadar. Minik ailemizde artık 'ben' 'sen' kalmadı sadece 'o' var. Asla şikayetçi değilim sakın yanlış anlaşılmasın. Çok şirin zaten onu düşünmediğimiz (yok denecek kadar az) anlarda bile kendini hatırlatmayı biliyor ufaklık.
Yakında 21. haftayı yazacağım. Hamileliğimin yarısı gerçekten geride kalmış olacak. Geri sayım başlamış olacak. Hüzünle karışık bir tatlı heyecan, boğazımda bir yumru. Hem bebeğim çabuk gelsin, hem de bugünler hemen bitmesin. Nasıl olacak o?
